दिसते तसे नसते

हल्ली जणू काही "Never say no " चा जमाना आहे. काम करायचं नसेल तर नाही म्हणायचं नाही, पण ते करायचंच नाही. कारणं देऊन पुढे ढकलत राहायचं किंवा इतकं खराब करायचं की परत कोणी करायला सांगू नये. खरं आणि सरळ बोलणारी लोकं हल्ली कोणाला आवडत नाहीत. "चिमटा काढलेला दिसत नाही पण ओरडलेलं दिसतं" त्याचप्रमाणे बोलणाऱ्याचे तोंड दिसते, गोड बोलून काम न करणाऱ्याला लोक भलं समजतात. ह्या कलियुगातल्या सत्यावरील ही एक कविता.

"करणे द्या" शाळेत प्रश्न असायचे
काय उत्तर देऊ त्याला खरे, गोडबोले विचार करायचे
गोडबोले कारणे देण्यात तरबेज असायचे
खरे मात्र उगीचच काहीही कारणे देत नसायचे

आयुष्यातही प्रश्न पडले की गोडबोले
काहीही कारणे द्यायचे
खरे मात्र खरं-खरं काय ते सांगायचे

"खाऊ कर" लेक म्हणाला
"उद्या करेन" म्हणत गोडबोलेंनी आजचा प्रश्न उद्यावर ढकलला
खाऊ कधी बनलेच नाही, लेक खाऊबद्दल विसरला ताई
" मला जमणार नाही" असा खरे म्हणाला
एकदाच काय तो मुलाच्या नजरेत वाईट झाला

"काम लवकर कर" बॉस म्हणाले
"काळजी करू नका तुम्ही, लवकर करेन मी" गोडबोले म्हणाले
काम काही झालेच नाही,
गोड बोलून गोडबोलेंनी दिवस काढले काही
"मला इतका वेळ लागेल" खरे रोखठोक म्हणाले
इतके वेळ का बॉस विचारात पडले
सांगितलेल्या वेळेत खरेंनी काम केले
गोडबोले नुसते दिवस ढकलत राहिले

"Never say No" गोडबोले पाळत राहिले
नेहेमी हो म्हणत राहिले, काम पुढे ढकलत राहिले
शक्य आहे तेवढं काम खरे करत राहिले
गुपचूप बसून सगळे काम उरकत राहिले

गोडबोले सर्व लोकांना आवडले
मदतीच्या वेळी मात्र खरेच उगवले
"दिसते तसे नसते " हे आता प्रत्यक्ष कळले
"दिसते तसे नसते " म्हणूनच जग फसते
"दिसते तसे नसते " म्हणूनच जग फसते